donderdag 22 augustus 2013

een vluggertje kan er altijd bij.


Als iemand aan mij zou vragen, wat mijn lievelingsgrondstof is om mee te werken, zal het antwoord altijd hetzelfde zijn: kip. 
Waarom ? Dat is zeer simpel. Het is mager vlees, lekker, je kunt het op allerlei manieren klaarmaken, en je vindt het in elke winkel terug, om dan nog niet te spreken over de lang vervlogen herinneringen aan de tijd toen we na school snel naar ons grootmoeder en -vader liepen om te smullen van vers klaargemaakte vol-au-vent, of de geur van een Gentse waterzooi. Heerlijk!

In deze blog zal het helaas niet gaan over waterzooi of vol-au-vent, maar over een fris gerecht, klaargemaakt met kip, namelijk "Caesar Salad".
Ondanks populair geloof, is deze salade niet genaamd naar de keizer, maar naar een Italiaanse restauranteigenaar, genaamd Caesar Cardini. 
Het is een perfecte salade om te eten op een warme zomeravond, zoals we de laatste tijd spijtig nog niet veel ervaren hebben. Tijd om de zomer terug binnen te brengen in het huis!

De Caesar Salad, bestaat normaal uit Romeinse sla, croutons, Parmezaanse kaas, een dressing (gemaakt met Worcestershire saus, wat bijna zo erg is om te typen als om uit te spreken) en uiteraard kip, maar bij dit gerecht gebruik ik ijsbergsla, voor z'n krokante smaak, en enkele krokant gebakken spekblokjes.

We beginnen met de croutons, je kan deze altijd inkopen in verschillende maten en smaken, maar vandaag maken we ze zelf 


Allereerst starten we met het voorverwarmen van onze oven, op ongeveer 200-220°C.
Neem daarna wat olijfolie, en giet deze op de bakplaat. Croutons zijn zeker en vast niet het allergezondste om te eten, maar in een gerecht hier en daar terugvinden, zorgt zeker voor een extra dimensie aan het geheel. Niets zo tof als een klein krokante hap vinden tussen je sla. 




We beginnen met enkele sneden brood. Voor croutons te maken gebruiken wij thuis altijd toastbrood uit de winkel.

Hiervoor snijden we ze eerst in lange repen, vervolgens draaien we ze een kwart draai, en snijden ze nogmaals in lange repen, zodat we kleine blokjes brood hebben. 


We plaatsen onze net gesneden croutons op onze ingevette bakplaat, en hierna besprenkelen we ze met nog een beetje olijfolie.
In dit stadium is het nog niet zo belangrijk dat de olijfolie op alle croutons reeds aanwezig zijn.
Tijdens het bakken van de croutons, zal je om de drie minuten ze eens moeten omdraaien in de oven, zodat ze mooi langs alle kanten egaal bruin worden, en de olijfolie verspreid wordt over het gehele oppervlak. 

 Na een goede twintig minuten, zijn de croutons bijna klaar, afhankelijk van welke kleur je ze wilt geven. Vandaag, in onze Caesar Salad, wil ik dat ze krokant zijn, maar nog niet hard, je kan ze langer in de oven laten als je ze voorbeeld wilt gebruiken in soep of dergelijke.
Eens ze klaar zijn, halen we ze uit de oven, en laten we ze uitlekken op keukenpapier, zodat het overtollige vet opgeslorpt kan worden door het papier. 
Eens we klaar zijn met onze croutons, kunnen we beginnen aan de volgende stap, de Caesar Salad zelf. Het is een grote aanrader om altijd je grondstoffen klaar te wegen en klaar te zetten, zodat je alles mooi rondom je hebt staan tijdens het klaarmaken.


 Het grootste deel bestaat, zoals je hoort aan de naam, uit sla, we zullen hier dan ook mee beginnen. Neem een mooie krop ijsbergsla, en snij deze in 2 delen
Afhankelijk van het aantal personen kan je opteren voor twee kleine kroppen of één grote, maar vandaag maak ik dit voor vier personen, waar één krop genoeg voor is, vermits wij thuis niet zo grote eters zijn. 



Bij het schoonmaken van onze krop heb je niet zoveel werk. Je neemt een halve krop, en pelt de buitenste bladeren eraf. Als je daar klaar mee bent, kan je het harde deel onderaan de krop afsnijden, zodat je de rest kan gebruiken. 



Bij het snijden van de sla, kan je kiezen wat je wilt als resultaat. Wil je enkel bladeren gebruiken of heb je liever fijne repen. Voor het uitzicht, kies ik hier voor fijne repen. 
Neem een halve krop, en snij deze nog eens in twee delen, neem een vierde in je hand, en snij repen met je mes. Let bij het snijden altijd goed op voor je vingers. Als alles gesneden is, kan je de sla even onder koud water houden om ze fris te houden.
Na onze sla, beginnen we aan de kip. Als je naar de winkel gaat, kies je gewone halve kipfilets.
We beginnen met de kipfilets te snijden in lange repen, en eens we daar mee klaar zijn, snijden we ze in kleinere stukjes, afhankelijk van de grootte die je wilt voor het serveren. Op de foto zijn de stukjes niet groter dan één centimeter. 





Nu we klaar zijn met al het snijwerk, beginnen we aan het bakken.
Smelt een klontje boter in een pan, en bak hierin de spekblokjes krokant.





Na het bakken, laat je ze uitlekken op een stukje keukenpapier.
Wrijf met een propere keukendoek de gebruikte pan droog en giet een geut olijfolie in de pan. Laat in de olie een klontje boter smelten.
Bij het bakken is het aan te raden om zowel boter als olie te gebruiken, de boter zorgt namelijk voor het mooi bruinen, en de olie voor een hetere temperatuur.
Bak de kip goudbruin in de warme vetstof. 


Als dressing voor de Caesar Salad, heb ik gekozen voor "Cardini's Original Caesar dressing". Deze kan je halen in het grootwarenhuis.
Om het makkelijker te kunnen dresseren op het bord, goot ik de dressing in een spuitfles, zodat je ze mooi over het gerecht kan aanbrengen. Deze vind je in de meeste kookwinkels 
Eens je klaar bent met alles, kan je beginnen aan het opbouwen van je bord.
Schik wat sla op een bord, plaats hier je spekblokjes, croutons en kipblokjes tussen, schilfer wat Parmezaanse kaas hierover en werk af met de dressing.

Smakelijk ! 

donderdag 15 augustus 2013

Twee maanden stilte, maar niet stilgezeten.


Het is nu een goede tweetal maand geleden dat ik iets gepost heb op deze blog. Iets wat ik zeer spijtig vind, vermits ik al enkele berichten klaar heb staan om te schrijven. Ideeën, foto's, maar helaas nog geen tijd genoeg gehad om er eens aan te beginnen, iets waar ik nu verandering in ga brengen. 



Voor velen onder ons is het momenteel een vakantieperiode. Samen met de familie of vriend/vriendin weggaan, genieten van de zon en in mijn geval.... lekker eten. Om dit te delen met jullie zal deze blog niet gaan over een recept, maar een ervaring, gelukkig nog steeds een culinaire ervaring.











Zoals jullie zien op de foto - al is hij een beetje wazig- ben ik gaan eten met enkele vrienden. 
Een week hiervoor waren we met z'n allen gaan helpen op een trouw van twee vriendinnen van mij. Om iedereen te bedanken voor hun hulp bij het opdienen van de drankjes en hapjes, had ik beloofd hen te trakteren op een goede maaltijd. Niet in de eerste beste frituur, maar een tof restaurantje, al was het in dit geval een brasserie.

Als je de naam "Sint-Martens-Latem" hoort, zal je redelijk snel denken aan de dure huizen en de zelfgekroonde elite van Vlaanderen. Hierdoor was ik vooral benieuwd naar de kunsten in de keuken van "Brasserie Boulevard".

Toegekomen, werden we zeer snel en vriendelijk onthaald door een van de obers. Met een grap en een lach konden we plaatsnemen aan een toffe ronde tafel. Het interieur is strak maar verliest geen gezelligheid door de kleine details; enkele vazen met witte bloemen, een open haard, enz.


Het menu werd op een best wel leuke manier gepresenteerd. Iets wat ik nog niet in veel restaurants heb gevonden.
Het was een lange, dunne kaft met het logo erop met daarin een accordeon van verschillende gangen en dranken.
Een goede start, die beloofde dat het team achter Brasserie BLVD niet enkel gaat voor klassiek.  



Tijdens het maken van onze keuze, kregen we een bordje voorgeschoteld, bestaande uit enkele toastjes, met in het midden een aluminium schaaltje met een salade van kip, met geroosterde ajuintjes en een kleine tint van mosterd afgewerkt.
Een combinatie die ik zeker thuis eens zal namaken. 




Als voorgerecht, besloten we te kiezen voor enkele bordjes van het menu. namelijk:
- Oosterse balletjes met een currydip, afgewerkt met koriander
- Taco's, geserveerd met een avocadodip
- Buffalowings, met een BBQ sausje, bestaande uit Luikse stroop, koriander en sojasaus 

Deze werden verdeeld onder iedereen aan tafel, en iedereen was op slag fan van de avocadodip bij de taco's. De Oosterse balletjes waren iets te pikant voor mij, maar de buffalowings maakten dit op slag goed. De saus bij de wings, vond ik er niet direct bijpassen, maar die mening werd snel van tafel geslagen door anderen. Al bij al, een geslaagd voorgerecht




Als hoofdgerecht nam ik -zoals ik bij vele restaurants doe, de eerste keer ik er ben- de entrecote "Black Angus" met een béarnaise saus. Iets waarbij je direct kan merken of een restaurant een goede chef achter het fornuis heeft staan of eerder niet. 

Hierbij moet ik wel even vermelden, dat ik vroeger steevast 'bien cuit' koos toen men mij liet kiezen voor de cuisson. Na enkele jaren met boze blikken van vrienden en druk van de vriendin, ben ik eindelijk overgeschakeld naar à point, wat een ware openbaring was. 
De textuur van het vlees was goed; krokant gebakken aan de buitenkant, een licht rozige kleur vanbinnen, maar geen ongewenst bloed op het bord. Alweer een geslaagde gang.




De volgende gang was waarschijnlijk de gevaarlijkste. Als bakker heb je altijd wel enkele vooroordelen als je bepaalde gerechten op een kaart ziet staan. 

Denk hierbij maar aan Crème brûlée, Chocolademousse, en in dit geval, kaastaart met rode vruchten.
Ik ben énorm grote fan van kaastaart, helaas zijn er zoveel restaurants die dit keer op keer verkeerd combineren.
Hier vond ik de rode vruchten er helaas niet bij nodig. De bodem bevatte net genoeg smaak om het gerecht naar boven te duwen, en de smeuïge smaak van de kaastaart zorgde voor een zachte tint, daarom vond ik de zuurtegraad niet direct nodig, maar al bij al, een goed einde.

Wat ook belangrijk is voor vele mensen die eens lekker willen gaan eten, zal het prijskaartje zijn. Dit viel nog goed mee, voor het niveau die geserveerd werd, had ik een duurdere prijs verwacht.
Voorgerechten schommelen tussen de 15€ en 20€, hapjes kosten iets van een 10€, hoofdgerechten, afhankelijk van wat je kiest, kosten 25€ tot 30€ en voor de dessert betaal je 10€ tot 15€. 

Een aanrader is zeker eens de daglunch of weeklunch proberen. 
Welke het precies zijn, kan je altijd bekijken op hun facebookpagina. Het menu zelf vind je terug op hun site, waar je tevens ook sinds kort je tafel kan reserveren., al heb ik gemerkt dat dit nog niet volledig op punt staat, vermits sommige woorden niet verschijnen bij de selecties. 

Facebookpagina
Website
http://www.blvd.be/

Contactgegevens:
Brasserie Boulevard
Kortrijksesteenweg 175
9830 Sint-Martens-Latem
Tel.: 09/279.12.00 
Info@blvd.be